پارادوکسهای گفتاری و رفتاری! از؛ ماردین زاهدی

انسانها معمولا در زمان احتیاج و اجبار بیشتر از هر زمانی دچار فریب خوردگی میشوند, این یک واقعیت است که مغز انسان برای فرار از مشکل میتواند خاطرات و واقعیتها را پاک کرده و افکار ایده آلیستی و فانتزی را جایگزین آن کند. اما قطع به یقین تمامی تصمیم هایی که در این زمانها گرفته میشود منجر به پشیمانی گشته و بسیار بدتر از قبل شکنندگی روحی و روانی را که پس از چند بار شکستن باورهایش داشته را به همراه خواهد داشت. از این موارد تجربیات میتوان به اواخر سرنگونی رژیم پهلوی و وعده های پوشالی خمینی قبل از قدرت گرفتنش اشاره کرد که با سوار شدن بر احساسات مردم, به قدرت رسید و پس از آن در اوج توحش و درندگی دست به کشتار و از بین بردن ملت ایران و کوردستان زد. اکنون و بعد از بیش از چهل سال و در اوج ضعف و تزلزل رژیم، رضا پهلوی نیز با تمام حواشی که داشته از مباحث اصلاحاتی گرفته تا پشتیبانی از سپاه تروریستی پاسداران, امروز سخن از آلترناتیو مردمی میزند و راه نجات مردم را اتحاد میداند. اما آیا رضا پهلوى که حتی باوری به حقوق هیچکدام از ملیتهای غیر پارس ندارد و نیز در زمان حکومت پدر و پدر بزرگش شاهد سرکوب تمام این ملیتها بوده ایم میتواند از آلترناتیو مردمی و اتحاد همه جانبه سخن بگوید؟ در واقع اتحاد و همبستگی با حکومتی دموکراتیک و پارلمانی و سکولار میتواند بهترین گزینه برای حکومت باشد اما نه با سخن و وعده, و نه از زبان کسى که کمترین هوادار در ایران دارد. همانگونه که بارها شاهد پارادوکسهای رفتاری و گفتاری از رضا پهلوى بوده ایم, با تبعیت از عقل نمیخواهیم شاهد و عامل استرداد و عودت تجربه تلخ چهل سال قبل باشیم. ملت ایران و کوردستان تنها خواستار احقاق حقوق خود هستند و هرگز اجازه تخریب مجدد زندگی, باورها و مبارزات چندین ساله خود را تحت تاثیر هیچ نامی نخواهند داد.

برگرفته از سایت سازمان خَبات کردستان ایران

این مطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید

اسفند 13, 1399

کمیسیون امنیت و ضد تروریست شورا